آن حضرت بعد از صلح با معاویه در حضور او خطبهای خواند و در ضمن آن فرمود: جدم در روز مباهله از میان جانها، پدرم و از میان فرزندان، مرا و برادرم حسین را و از میان زنان، فاطمه، مادرم را آورد پس ما اهل او و گوشت و خون او هستیم. ما از او هستیم و او از ماست.
عبارت آن حضرت چنین بود «ایها الناس انا ابن البشیر و انا ابن النذیر و انا ابن السراج المنیر... فاخرج جدی یوم المباهلة من الانفس ابی و من البنین انا و اخی الحسین و من النساء فاطمة امی فنحن اهله و لحمه و دمه و نحن منه و هو منا». (8)